“Het is mooi geweest, ik geniet nu van mijn pensioen genieten.” Aldus Gerard Hams, die vanaf het begin lid was van de Optochtcommissie van de TVCO. Met overgave en plezier, maar vorig jaar besloot hij toch om deze activiteit neer te leggen.

De 47-jarige Rob Masselink is geboren en getogen in Tubbergen en woont daar ook met zijn vrouw en twee kinderen. Er zou wel een heel dringende reden moeten zijn om hem uit deze gemeente weg te krijgen. “Tubbergen is echt mijn thuis. Ik voel daarom ook een sterke sociale betrokkenheid.”

Een gezellige carnavalsvereniging met haar roots in de wijk ‘Nieuwbouw’ in Harbrinkhoek. In de basis vooral met jonge gezinnen, maar met steeds meer aanwas van jongeren en begeleiding van ‘ervaringsdeskundigen’. We hebben het over die ene vereniging met die mooie pakken en waar niets moet en alles mag: CV De Dwarskiekers uit Harbrinkhoek.

Het was al gauw bekend dat ook dit jaar de carnavalsoptochten geen doorgang konden vinden vanwege de coronamaatregelen. Toch heeft CVHH (Carnavalsvereniging Hezingen Hooidijk) de afgelopen tijd niet stilgezeten. ‘Samen de schouders eronder’ was het motto van velen. Er is een wagen met bijbehorende pakken ingekocht en hier is al veel tijd aan besteed. Iedere maandagavond en zaterdagmiddag wordt er door de leden gewerkt aan de wagen en alles daaromheen.

In 2014 besloot een groep kameraden uit Langeveen dat ze mee wilden doen aan verschillende carnavalsoptochten. Een van hen was Rolf Snijders. “We gingen  naar Brabant en haalden daar een fraai gekleurd kasteel op. Daarmee deden wij mee aan de optochten van Langeveen en Geesteren. Dat werd één groot feest en we vroegen ons daarom af waarom er in Langeveen geen grote wagenbouwgroep was. We wisten wel dat de behoefte hieraan bij meer jongeren leefde.”

Met een gezonde dosis energie, fanatisme en plezier laat AltijdDorst zich graag tijdens de Verlichte Optocht in Tubbergen zien. Iedere jaar is de vrijdagmiddag weer een feestje als onze loopgroep gezamenlijk met de bus naar Tubbergen vertrekt, waar ze door onze wagenbouw met een prachtig verlicht pronkstuk worden opgewacht.

Als Rooms-Katholieke vertegenwoordiger van de prachtige gemeente Tubbergen kom ik regelmatig in het bisdom Den Bosch, onder de rivieren zoals ze daar zeggen, om in het Oeteldonkse contacten te leggen en zakelijk dingen af te handelen. Ik kom er heel graag. Regelmatig komt in het gesprek de carnaval aan de orde en steevast hoor je onder de rivieren: ‘Huh, hebben ze daar ook carnaval? Dat zal wel zo’n feest zijn zoals Herman Finkers ooit in een sketch met zelfspot bedacht over de carnavalsoptocht bij hem in de dorp. Nee, As ge d’r van hoalt, moette ge hier onder de riviere komme, dan zien jullie hoe het moet.’

Tijdens het schrijven van dit stuk is reeds bekend dat het carnaval voor het seizoen 2021-2022 niet meer doorgaat. Vorig seizoen was dit helaas ook al het geval. Maar hoe ga je als carnavalsvereniging om met deze dilemma’s?

Moeten we nu positief of negatief zijn? Dat is een vraag die al twee jaar lang onze gemoederen bezighoudt. In de vorm van ‘is het glas halfvol of is het glas halfleeg’ zullen we het maar op positief houden. Maar in de vorm van covid is het negatief wat de boventoon zal voeren. Covid heeft ons leven en sociale gebeuren de laatste jaren drastisch veranderd. Dingen die in het verleden de normaalste zaak van de wereld waren zijn nu ineens ‘a pain in the ass’.

Na de zomervakantie van 2021 waren we nog redelijk positief over het verloop en doorgaan van alle activiteiten in het carnavalsseizoen 2021 en 2022. De commissie die de nieuwe hoogheden aanzoekt, was al op pad geweest en had richting ons al witte rook laten zien. Er waren nieuwe hoogheden gevonden die ons in het carnavalsgedruis voor zouden gaan. Met misschien in ons achterhoofd een heel klein stemmetje die af en toe ‘let op, Corona’ riep.

Wat zijn we het Covid-19 virus toch beu. Uiteraard met respect voor degenen die er ernstige gezondheidsproblemen door hebben gekregen. Eind december hebben wij, gezien de omstandigheden op dat moment, wederom moeten besluiten dat ook dit jaar de verlichte optocht niet kan doorgaan. Dat betreuren wij zeer, met name omdat hij grote impact heeft op de onderlinge saamhorigheid en verbondenheid van alle betrokken verenigingen, vrijwilligers, wagenbouwers, loopgroepen etcetera. Alle kerndorpen van Tubbergen (en zelfs ook daarbuiten) komen door carnaval bij elkaar. Daarnaast missen wij het gewoon om alle deelnemers te zien schitteren.